Dwaas en onwetend. Wel vaker val ik in de valkuil alles te weten. Een geest die eindeloos grijpt. Vandaar dat alles ook zo snel moet gaan. Elke gedachte willen volgen en vasthouden.
Vertrouwen
Een dwaas is iemand die altijd vertrouwt; een dwaas is iemand die ondanks zijn ervaringen vertrouwen blijft hebben. Dan zul je zeggen dat hij een dwaas is, dat hij niets leert. Zijn vertrouwen is enorm; zijn vertrouwen is zo zuiver dat niets het kan aantasten.
Hoeveel vertrouwen heb jij nog vandaag de dag? In jezelf, de ander, de wereld, in je natuurlijke aard.
Onvertrouwde dingen worden eerder snel als gek beschouwd, niet van deze wereld. Het wekt eerder angst op dan vertrouwen. Onze geest die alles wil vatten. Een natuurlijke reactie is om onze ervaringen te gaan spiegelen aan gekende herinneringen. Dan zit je natuurlijk ook in je hoofd – letterlijk. Niet in de wereld. In verbeelding ben je nog maar weinig gegrond in de realiteit.
De intelligentie van dit unversum gaat veel dieper dan je beseft. Of doe jij soms de bomen groeien? 🙂
Is het je al ooit opgevallen dat je ware schoonheid niet kunt beschrijven? Het mysterie blijft.
“Waar onwetendheid heerst, is ware vrede onmogelijk.”
Begin waar je bent
De dwaas staat bij het begin, elk moment opnieuw. Daar waar vertrouwen en onschuld de weg wijzen, niet vroegere ervaringen en het referentiekader. Geinspireerd.
Wees een dwaas in de daoistische zin, in de zin van zen. Probeer geen muur van kennis om je heen op te trekken. Welke ervaring je ook overkomt, laat het gebeuren en laat het steeds weer los.
In het begin is dat heel lastig. De wereld zal misbruik van je maken…Onwetend en onbegrijpend.
Zuiver je geest voortdurend; laat steeds opnieuw het verleden oplossen om in het heden te kunnen blijven, hier-nu, als een pasgeborene. Ofwel handel je uit inspiratie – hier en nu. Of handel je vanuit je geheugen, vanuit je herinnering.
Bewustzijn is de eerste stap. Opmerken, stilstaan.
Pauze.
Gedaan met de automatische piloot. Ooit al eens afgevraagd waarom je leven er vandaag zo uit ziet? Dit is je antwoord: Omdat je onbewust creëert. We leven véél meer onbewust, dan bewust. Wil je je leven veranderen? Dan moet je eerst bewust worden van onbewust patronen.
Van moment tot moment en bij iedere stap laat de dwaas het verleden achter zich. Hij heeft niet meer bij zich dan zijn zuiverheid, zijn onschuld en vertrouwen.
“Inzicht dat voortvloeit uit onwetendheid, is volmaakt inzicht.”
Waar vind je nog zo’n vertrouwen? Dit vraagt oefening. Ont-leren. Elke dag leer ik in kleine stapjes om de controle los te laten. Om terug wat meer dwaas te zijn. Geen geoefend vertrouwen, maar spontane oprechtheid.
Het vraagt ontzettend veel vertrouwen, een zuivere openheid. Dit is ware levenskunst. Dit is loslaten. Rusten in ontwetendheid, op vertrouwen. Je kunt geen misstap doen zolang je je intuïtie van het moment vertrouwt.
Hoe leef jij je dag: beredeneerd of spontaan? Is je leven proza of poëzie? Wees wat dwazer, je wordt er ook vrolijker van. Minder strak, vloeiend en dansend.
—
‘k Zou inderdaad wat speelser door het leven moeten gaan. Maar dat ‘spelen’ ben ik al zolang verleerd. Tijd om het innerlijk kind in mij terug wakker te maken…